ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ - Διαφορετικότητα

Συζητάμε με τα παιδιά για την διαφορετικότητα με αφορμή φωτογραφίες από το διαδίκτυο.

Αναφερόμαστε στην  ζωή των άλλων ανθρώπων στον πλανήτη και εάν όλοι μοιάζουμε μεταξύ μας.

Στην προσπάθειά μας να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν την μοναδικότητά τους και να εντοπίσουν τις ομοιότητές και τις διαφορές με τους άλλους και να τις σέβονται παίξαμε το παρακάτω 
1.  παιχνιδάκι: "Το βότσαλό μου το βότσαλό σου το βότσαλό μας"

Σε κάθε παιδί δίνουμε από ένα βότσαλο να το παρατηρήσει με προσοχή και έπειτα να το επιστρέψει πίσω στο τραπέζι. 

ζητάμε από τον καθένα, αφού τα ανακατεύσουμε να μας βρει το δικό του βότσαλο και να μας πει τι το διαφορετικό έχει από τα άλλα βότσαλα. 

Έτσι τους βοηθάμε να δώσουν περισσότερη προσοχή στα πράγματα που κρατούν αλλά και να τους διδάξουμε την διαφορετικότητα που υπάρχει γύρω μας και όχι μόνο στους ανθρώπους.

Αφού βρήκε ο καθένας το δικό του (μόνο 4 δεν τα κατάφεραν), βρήκαμε ομοιότητες και τα ομαδοποιήσαμε ανάλογα με το μέγεθος, το χρώμα, τις βούλες ή τις γραμμούλες που είχαν.

2.   Στην συνέχεια σηκώθηκαν δυο φίλες μας και βρήκαμε τις ομοιότητες και τις διαφορές τους (παιχνίδι παρατηρτητικότητας)

Είδαμε πόσο πολύ μοιάζουν και πόσο πολύ διαφέρουν μαζί. 

3.   Παίξαμε ένα άλλο παιχνίδι όλοι μαζί. Χωριστήκαμε σε ζευγάρια και παρατηρήσαμε προσεχτικά ο καθένας το παιδί που έχει απέναντί του.

 Έπειτα ζωγραφίσαμε σε ένα διπλωμένο χαρτί τις ομοιότητες από τη μια μεριά του φύλλου και τις διαφορές από την άλλη μεριά, που βρήκαμε στον φίλο μας.  

και να τα αποτελέσματα...

4.   Παιχνίδι "Εγώ και ο άλλος"

Γινόμαστε ζευγάρια, παρατηρούμε ο ένας τον άλλο,μιλούν τα χέρια μας, τα δάχτυλά μας, οι πλάτες μας, τα πόδια μας,

τέλος συνεργαζόμαστε με το ζευγάρι μας και βρίσκουμε ένα παράξενο τρόπο να φτάσουμε σε μια σπηλιά για να ξεκουραστούμε. 

Τρέξαμε  για τη σπηλιά

μπουσουλήσαμε προς τη σπηλιά

πήγαμε στη σπηλιά κάνοντας κουλουτούμπες.

και κει μέσα ξεκουραστήκαμε όλοι μαζί.

(Ένα παιχνίδι που ενθαρρύνει τον αυτοσχεδιασμό και τη μίμηση)

5.   Διαβάσαμε το παραμύθι:"Ο μαύρος Κότσυφας  και ο άσπρος Γλάρος", ένα χαρακτηριστικό παραμύθι που μιλά για τη διαφορετικότητα και για το πόσο σημαντικό είναι να σε αναγνωρίζουν για τις ικανότητές σου παρά για την εξωτερική σου εμφάνιση.

6.   Οι μουτζούρες μας γίνονται έργο τέχνης. Ζήτησα από τα παιδιά να κάνουν μια μουτζούρα, έπειτα τους είπα πως πρέπει να φανταστούν  με τι σχήμα-σχέδιο μοιάζει η μουτζούρα τους, τώρα θέλω να βάλετε πολλά χρώματα και να της δώσετε ζωή. Στην συνέχεια τα παιδιά την έκοψαν και συνθέσαμε έναν πίνακα. 

Αυτόν εδώ...

    

Με την δραστηριότητα αυτή θέλησα να τους οδηγήσω στο συμπέρασμα πως τα πάντα έχουν αξία και αν χρησιμοποιηθούν με τρόπο μπορούν να δώσουν ένα άλλο πιο διαφορετικό αποτέλεσμα απ' αυτό που βλέπανε με μια πρώτη ματιά. Το ίδιο ισχύει και με τους ανθρώπους πολλές φορές. 

7.    Η Διαφορετικότητα τελειώνει με την "φρουτοσαλάτα"

Πήραμε φρούτα εποχής και κάναμε φρουτοσαλάτα τα μισά και τα υπόλοιπα φρουτοχυμό. Παρατηρήσαμε πως όταν τα φρούτα γίνονται χυμός χάνουν το σχήμα τους, κάποια και το χρώμα τους και άλλα και τη γεύση τους. Όταν τα φάγαμε σαν φρούτα βλέπαμε το χρώμα τους το σχήμα τους μυρίζαμε το άρωμά τους και νιώθαμε τη γεύση του καθενός ξεχωριστά. Οι περισσότεροι συμφώνησαν πως τα φρούτα είναι καλύτερα όταν τα τρώμε σαν φρούτα και όχι τόσο σαν φρουτοχυμός.

Κάπως έτσι είναι και οι άνθρωποι γύρω μας ξεχωριστοί και σημαντικοί και ο καθένας μοναδικός με τα δικά του χαρακτηριστικά και χαρίσματα.