Επίσκεψη στο σπήλαιο του Αγίου Γεωργίου - Κιλκίς

Η επίσκεψή μας στο σπήλαιο του Αγίου Γεωργίου στο Κιλκίς ήταν το τέλος του προγράμματός μας που είχε σαν θέμα "Το σπήλαιο" και την συμμετοχή μας σε διαδικτυακά μαθήματα από τα παιδιά του 8ου Νηπιαγωγείου  Κιλκίς.

Μέρες τώρα τα παιδιά ενθουσιασμένα για την επίσκεψη που επρόκειτο να γίνει, με ρωτούσαν σε πόσες μέρες θα πάμε στο σπήλαιο, αν θα πάμε σήμερα και άλλες ερωτήσεις.

Υπήρχαν παιδιά που είχαν κάποιες φοβίες και αρνητικές σκέψεις για την επίσκεψή μας αυτή, αλλά με την κατάλληλη προετοιμασία τόσο από το σχολείο όσο και από το σπίτι οι φόβοι αυτοί μετριάστηκαν και πείστηκαν πως πρέπει να έρθουν μαζί μας. 

Την Τετάρτη 20 Μαΐου ξεκινήσαμε για το σπήλαιο μαζί με το ολοήμερο τμήμα του 7ου Νηπιαγωγείου Κιλκίς, που βρίσκεται δίπλα από το δικό μας Νηπιαγωγείο.

  

 Μπήκαμε σε σειρά,

 φτάσαμε στο λεωφορείο,

 και ανεβήκαμε με την βοήθεια 

 κάποιων  γονιών που εθελοντικά θέλησαν να βοηθήσουν 

 στην πραγματοποίηση αυτής της επίσκεψης.

 Όταν φτάσαμε στο σπήλαιο μας περίμενε ο υπεύθυνος του χώρου κ. Βασίλης, ο οποίος μας υποδέχτηκε θερμά και βγάλαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία. 

Η ξενάγησή μας ξεκινά από την είσοδο του σπηλαίου

που πρέπει να κατέβουμε προσεχτικά, 

 φυσικά με την βοήθεια των μαμάδων

 που μας συνοδεύουν.

 Τα παιδιά κοιτούν με περιέργεια και θαυμασμό το εσωτερικό του σπηλαίου

 προχωρούν ήσυχα, εντυπωσιασμένα, σχεδόν μαγεμένα. 

 Μπήκαμε στο χώρο της πρώτης αίθουσας, 

 ο κ. Βασίλης μας λέει πως το σπήλαιο αυτό είναι γεμάτο όμορφους σταλακτίτες και σταλαγμίτες, επίσης μας εξήγησε πως οι εκπαιδευτές μας τα "νυχτεριδάκια" πέρασαν την προηγούμενη μέρα και άφησαν μέσα στο σπήλαιο τέσσερις γρίφους για μας. Αν τα καταφέρναμε και τους βρίσκαμε, θα μας επιβράβευαν.   

Έτσι σ' αυτή την αίθουσα η κυρία μας διάβασε το πρώτο γρίφο που έλεγε:

"Σ’ αυτή την αίθουσα κάπου εδώ ψηλά, στέκει ένα πέτρινο πουλί… αλλά δεν πετά.

Μπορείτε να το εντοπίσετε;"

 και φυσικά το βρήκαμε αμέσως ήταν:
ο σταλακτίτης με το όνομα "Φλαμίνγκο"

 Στην συνέχεια προχωρούμε στη άλλη αίθουσα, 

ανεβαίνουμε λίγα σκαλιά που οδηγούν 

στη δεύτερη και μεγαλύτερη αίθουσα.

Εδώ βρίσκεται και η πρώτη και παλαιότερη είσοδος του σπηλαίου που ανακαλύφθηκε τυχαία πριν από 30 χρόνια περίπου. 

Βρήκαμε και το σταλακτίτη που έχει το σχήμα της κουκουβάγιας.

Ο κ. Βασίλης μας μίλησε για τα πρώτα ζώα που κατοικούσαν στο σπήλαιο, ανάμεσα στα άλλα ήταν και ύαινες, ημίονοι,αλεπούδες κ.ά.

Έδειξε και ένα απολίθωμα που βρέθηκε μέσα στο σπήλαιο, τα παιδιά το άγγιξαν. 

Στο χώρο αυτό βρέθηκαν πολλά κόκαλα και απολιθώματα ζώων που έζησαν  μέσα στο σπήλαιο.

Υπάρχει και ένα ομοίωμα ύαινας, που τράβηξε το ενδιαφέρον των παιδιών.

 Κάποιοι ρώτησαν αν είναι αληθινή ή τι έχει στο στόμα;

 Ο κ. Βασίλης έδειξε στα παιδιά τους μικρούς σταλακτίτες του σπηλαίου

 σαν το μικρό δαχτυλάκι των παιδιών που έδειξαν μόνα τους και μας ενημέρωσε πως για να σχηματιστούν χρειάζονται χιλιάδες χρόνια.

 Αμέσως μετά η κυρία μας βρήκε το δεύτερο γρίφο που έλεγε:

Στην αίθουσα της ύαινας οι παλαιοντολόγοι βρήκανε κόκαλα πολλά από ζώα προϊστορικά.

Ένα απολίθωμα κάπου σας περιμένει για να το ανακαλύψετε.

Ψάξτε πολύ προσεκτικά…

 Τα παιδιά ψάχνουν με αγωνία...

 νομίζουν ότι κάτι βρήκαν,

 δείχνουν κάπου...

 Ο Γιώργος κάτι είδε, μας δείχνει...

 ΝΑΙ!!! το βρήκε και είναι πολύ χαρούμενος και όλα τα παιδιά μαζί.

 Και τώρα δρόμο για την τρίτη αίθουσα.

 Είναι λίγο στενά,  μα να!  βρήκαμε τον τρίτο γρίφο. 

 Η κυρία Μαρία ανοίγει και διαβάζει:

Σταλακτίτης σταλαγμίτης μεγαλώσανε πολύ, ενωθήκανε και γίναν μια κολώνα δυνατή.

Εντοπίστε τον πέτρινο καταρράκτη και θα τη βρείτε εκεί κοντά.

 Τα παιδιά αμέσως βρήκαν την κολώνα του 3ου γρίφου.

Πιο κει ένας τελευταίος γρίφος μας περιμένει.
Η κυρία μας διαβάζει:

Στη σκάλα εκεί κοντά φίδι μεγάλο σέρνεται και επάνω προχωρά.

Πού είναι; 

 Τα παιδιά το εντόπισαν αμέσως και το δείχνουν, είναι ο σταλακτίτης με τη μορφή φιδιού.

Το τελευταίο μήνυμα ήταν διαφορετικό, δεν ήταν γρίφος αλλά έγραφε:

Μπράβο!

Βρήκατε όλους τους γρίφους.

Έχετε γίνει πια πολύ ικανοί σπηλαιολόγοι.

Μπορείτε τώρα να πάρετε το κουτί

που θα βρείτε στη σκάλα και όταν βγείτε έξω να το ανοίξετε.

 Ενθουσιασμένα τα παιδιά χειροκροτούν.

 Η κυρία βρίσκει το έπαθλό μας και μας το φέρνει

βγαίνουν όλοι έξω.

 η κυρία μας δείχνει από κοντά το δωράκι μας.

 Το παίρνουμε στα χέρια μας ...

 προσπαθούμε να μαντέψουμε τί έχει μέσα...

 βλέπουμε μέσα...

 Ένα βραβείο έπαινο  από τα "νυχτεριδάκια΄'

 Για  τα σταλαγμιτάκια

 και λίγες καραμέλες από τα "νυχτεριδάκια"

για να γλυκαθούμε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ!!!

• Τα Νυχτεριδάκια - εκπαιδευτές μας
• Την κυρία τους, κ. Μαρία Ιωαννίδου

Τις Μητέρες που μας συνόδευσαν:

• α) Βαρβάρα Μιχαηλίδου - μαμά της Εύης Ρ. 
• β) Σημέλα Ιορδανίδου - μαμά του Γιάννη
• γ) Σουλτάνα Γιαννούλη - μαμά του Γιώργου Χ.
• δ) Ευδοκία-Χαρούλα Ευαγγελάτου -  μαμά της Άννας